کد مطلب:329833 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:161
فضایل حضرت زینب (س )
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
مرحوم علامه مامقانی (ره ) در مجلد سوم كتاب شریف ((تنقیح المقال )) درباره سیدتنا زینب الكبری (س ) می نویسد:
((درباره سیدتنا زینب الكبری می گویم : زینب و چیست زینب و چه چیز تو را دانا گردانید (و از كجا درك نموده و دریافتی ) كه (شرافت و بزرگی و فضیلت و برتری ) زینب چیست ؟ (پس به طور اختصاص آن هم یك از هزار هزار آن است كه ) زینب عقیله یعنی خاتون بزرگوار و گرامی فرزندان هاشم (ابن عبد مناف پدر جد رسول خدا) است ، و محققا صفات حمیدة و خوی های پسندیده را دارا بود كه پس از مادرش ، صدیقه كبری (س ) كسی دارا نبوده است ، تا این كه حق و سزاوار است گفته شود: او است صدیقه صغری ، زینب را در حجاب و پوشش و عفت و پاكدامنی (از دیگران ) زیادت و افزونی است (و آن این است ) كه تن او را در زمان پدرش (امیرالمؤ منین ) و دو برادرش (امام حسن و امام حسین ) كسی از مردان ندید تا روز ((طف )) (كربلا، و این كه زمین كربلا را طف می نامند، برای آن است كه طف زمینی بلند و جانب و كنار را گویند، و زمین كربلا كنار فرات است ) و زینب (س ) در صبر و شیكبایی (از مصایب و اندوه های بزرگ ) و ثبات و پایداری و قیام و ایستادگی (در آشكار ساختن حق و درستی ) و قوت و نیروی ایمان و گرویدن (به عقاید و احكام دین مقدس اسلام ) و تقوا و پرهیزكاری و اطاعت و فرمانبری (از آنچه خدای تعالی فرموده ) وحیده و یگانه بود (كه پس از مادرش علیا حضرت فاطمه (س ) در دنیا چنین خاتونی كه دارای این صفات حمیده و خوی های پسندیده بی مانند باشد، سراغ ندارم ) و زینب (س ) در فصاحت و آشكارا سخن گفتن و زبان آوری و در بلاغت و رسایی سخن و سخن گفتن مطابق اقتضای مقام و مناسب حال ، گویی از زبان (پدر بزرگوارش ) امیرالمؤ منین (ع ) قصد و آهنگ می نمود، چنان كه پوشیده نیست بر كسی كه در خطبه و سخنرانی او (در مجلس ابن زیاد در كوفه ، و مجلس یزید در شام ) از روی تحقیق و درستی فكر نموده و بیندیشد، و اگر ما (علما و بیان كننده اصول و فروع دین مقدس اسلام ) بگوییم : زینب (س ) مانند امام (ع ) دارای مقام عصمت بوده (از گناه بازداشته شده و هیچ گونه گناهی نكرده با این كه قدرت و توانایی بر آن داشته و معنی عصمت نزد ما امامیه همین است ) كسی را نمی رسد كه (گفتار ما را) انكار كند و نپذیرد. اگر به احوال و سرگذشت های او در طف و كربلا و پس از كربلا (در كوفه و شام ) آشنا باشد، چگونه چنین نباشد؟ و اگر چنین نبود هر آینه امام حسین (ع ) مقدار و پاره ای از بار سنگین امامت و پیشوایی را روزگاری كه امام سجاد(ع ) بیمار بود بر او حمل و واگذار نمی نمود، و پاره ای از وصایا و سفارشهای خود را به او وصیت نمی كرد و امام سجاد (ع ) او را در بیان احكام و آنچه كه از آثار و نشانه های ولایت و امامت است . نایبه به نیابت خاصه و جانشین خود نمی گرداند.(16)
مرحوم علامه مامقانی (ره ) در مجلد سوم كتاب شریف ((تنقیح المقال )) درباره سیدتنا زینب الكبری (س ) می نویسد:
((درباره سیدتنا زینب الكبری می گویم : زینب و چیست زینب و چه چیز تو را دانا گردانید (و از كجا درك نموده و دریافتی ) كه (شرافت و بزرگی و فضیلت و برتری ) زینب چیست ؟ (پس به طور اختصاص آن هم یك از هزار هزار آن است كه ) زینب عقیله یعنی خاتون بزرگوار و گرامی فرزندان هاشم (ابن عبد مناف پدر جد رسول خدا) است ، و محققا صفات حمیدة و خوی های پسندیده را دارا بود كه پس از مادرش ، صدیقه كبری (س ) كسی دارا نبوده است ، تا این كه حق و سزاوار است گفته شود: او است صدیقه صغری ، زینب را در حجاب و پوشش و عفت و پاكدامنی (از دیگران ) زیادت و افزونی است (و آن این است ) كه تن او را در زمان پدرش (امیرالمؤ منین ) و دو برادرش (امام حسن و امام حسین ) كسی از مردان ندید تا روز ((طف )) (كربلا، و این كه زمین كربلا را طف می نامند، برای آن است كه طف زمینی بلند و جانب و كنار را گویند، و زمین كربلا كنار فرات است ) و زینب (س ) در صبر و شیكبایی (از مصایب و اندوه های بزرگ ) و ثبات و پایداری و قیام و ایستادگی (در آشكار ساختن حق و درستی ) و قوت و نیروی ایمان و گرویدن (به عقاید و احكام دین مقدس اسلام ) و تقوا و پرهیزكاری و اطاعت و فرمانبری (از آنچه خدای تعالی فرموده ) وحیده و یگانه بود (كه پس از مادرش علیا حضرت فاطمه (س ) در دنیا چنین خاتونی كه دارای این صفات حمیده و خوی های پسندیده بی مانند باشد، سراغ ندارم ) و زینب (س ) در فصاحت و آشكارا سخن گفتن و زبان آوری و در بلاغت و رسایی سخن و سخن گفتن مطابق اقتضای مقام و مناسب حال ، گویی از زبان (پدر بزرگوارش ) امیرالمؤ منین (ع ) قصد و آهنگ می نمود، چنان كه پوشیده نیست بر كسی كه در خطبه و سخنرانی او (در مجلس ابن زیاد در كوفه ، و مجلس یزید در شام ) از روی تحقیق و درستی فكر نموده و بیندیشد، و اگر ما (علما و بیان كننده اصول و فروع دین مقدس اسلام ) بگوییم : زینب (س ) مانند امام (ع ) دارای مقام عصمت بوده (از گناه بازداشته شده و هیچ گونه گناهی نكرده با این كه قدرت و توانایی بر آن داشته و معنی عصمت نزد ما امامیه همین است ) كسی را نمی رسد كه (گفتار ما را) انكار كند و نپذیرد. اگر به احوال و سرگذشت های او در طف و كربلا و پس از كربلا (در كوفه و شام ) آشنا باشد، چگونه چنین نباشد؟ و اگر چنین نبود هر آینه امام حسین (ع ) مقدار و پاره ای از بار سنگین امامت و پیشوایی را روزگاری كه امام سجاد(ع ) بیمار بود بر او حمل و واگذار نمی نمود، و پاره ای از وصایا و سفارشهای خود را به او وصیت نمی كرد و امام سجاد (ع ) او را در بیان احكام و آنچه كه از آثار و نشانه های ولایت و امامت است . نایبه به نیابت خاصه و جانشین خود نمی گرداند.(16)
16-زينب كبري ، ص 144 و 145.